Za pośrednictwem ośrodków Enterprise Europe Network europejskie przedsiębiorstwa z branży spożywczej miały okazję do wyrażenia swoich opinii dotyczących ogólnego prawa żywnościowego tj. przepisów Unii Europejskiej odnoszących się do żywności i jej bezpieczeństwa. W połowie 2015r. ponad 900 firm z tej branży zostało objętych badaniem, mającym na celu zebranie informacji, w jaki sposób ogólne prawo żywnościowe wpływa na mniejsze przedsiębiorstwa, będące uczestnikami łańcucha produkcyjnego w sektorze spożywczym.

Za pośrednictwem ankiety Komisja Europejska chciała poznać doświadczenia firm, zarówno te dobre, jak i złe, związane z przestrzeganiem najważniejszych przepisów - w szczególności jeżeli te przepisy przyczyniły się do dodatkowej pracy „papierkowej” w latach 2002–2013.

Prawie 2/3 ankietowanych firm stanowili producenci i przetwórcy produktów żywnościowych, a blisko 94% z ankietowanych to firmy z sektora MSP, czyli zatrudniające do 250 pracowników. Spośród nich ponad 30% stanowiły mikroprzedsiębiorstwa (poniżej 10 zatrudnionych), ok. 30% firmy małe (10-49 pracowników) i prawie 25% firmy średnie (50-250 zatrudnionych).

Wyniki badania:

• Zdecydowana większość respondentów jest świadoma podstawowych wymogów prawnych odnoszących się do ich profilu działalności np. obowiązku wprowadzania na rynek bezpiecznej żywności, obowiązku przeprowadzania kontroli wewnętrznych oraz działań, jakie należy podjąć w przypadku niezgodności z wymogami prawa
  
• Odpowiadając na pytanie, czy konieczność spełnienia wymagań prawnych związanych z przedmiotową tematyką nastręcza trudności, większość ankietowanych wybierała opcję „rzadko” lub "nigdy”. Natomiast prawie połowa respondentów uznała wymóg przeprowadzania samodzielnych kontroli jako trudny do spełnienia 
• Najczęściej  występującymi wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa żywności, które respondenci musieli spełnić w swoich umowach z dostawcami lub klientami były indywidualne   standardy, wytyczne i kodeksy postępowania wydane przez stowarzyszenia branżowe i przekazywanie wyników kontroli własnych
  
• Prawie połowa respondentów przyznaje, iż wymogi systemu identyfikowalności opartego na podejściu „jeden krok w tył – jeden krok w przód” wykraczają poza zakres normalnej księgowości. W tym samym kontekście, zdecydowana większość respondentów wskazuje na wyraźne korzyści z tego systemu identyfikowalności
  
• Około 75% respondentów posiada wewnętrzny system identyfikowalności w obrębie własnej organizacji. Tyle samo ankietowanych posiada wewnętrzny system wycofania żywności stanowiącej zagrożenie dla bezpieczeństwa żywności, ale jednocześnie prawie połowa z nich nigdy nie korzystała z tego systemu
  
• Wśród kosztów związanych z przestrzeganiem przepisów dotyczących żywności, zdaniem respondentów, najwyższe są koszty związane z etykietowaniem, zezwoleniami, rejestracją i certyfikacją, a dopiero potem koszty dotyczące wypełniania norm indywidualnych i koszty wewnętrznych kontroli bezpieczeństwa 
• Zdaniem ponad jednej czwartej respondentów, koszty administracyjne wymagane unijnym prawem żywnościowym (udzielanie organom publicznym lub osobom trzecim informacji na temat prowadzonej działalności gospodarczej) stanowią zaledwie 0-5% wszystkich kosztów administracyjnych firmy. Zdaniem ok. 20% respondentów koszty te stanowią 5-10%, zdaniem 10% ankietowanych: 10-15%, kolejnych 10%: 20% i więcej. Prawie 30% badanych wskazało, iż nie wie jaki jest udział tych kosztów 
• 18% respondentów wskazuje, że korzyści płynące z unijnego prawa żywnościowego przewyższają koszty. 24% twierdzi, że korzyści i koszty się równoważą, 32% ankietowanych twierdzi, iż koszty przeważają nad korzyściami. Około 25% badanych wskazuje, iż nie ma wiedzy, jak wygląda porównanie kosztów i korzyści ze stosowania unijnego prawa żywnościowego.